Οι φωτογραφίες αυτές τραβήχτηκαν όταν επισκέφτηκα μικρές προαστιακές πόλεις και χωριά της Ρωσίας. Ζω στα περίχωρα της Μόσχας, αλλά παρόλα αυτά σπάνια φωτογραφίζω εκεί. Νιώθω αποστασιοποιημένος από την ταλαιπωρία και τα πλήθη της μεγάλης πόλης και προτιμώ την ήσυχη καθημερινή ζωή της επαρχίας της Ρωσίας. Γι ‘αυτό δεν χάνω ευκαιρία να μετακινούμαι σε μια μικρή πόλη ή ένα χωριό στην ύπαιθρο, μακριά από τη Μόσχα. Εδώ ψάχνω έμπνευση για τη δουλειά μου.

Στη Ρωσία μπορεί κανείς να αισθανθεί τη διαφορά μεταξύ της πρωτεύουσας και της επαρχίας, όπως πουθενά αλλού. Ακόμη και η ίδια η λέξη «επαρχία» έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία στη σύγχρονη ρωσική γλώσσα: σημαίνει «όλη η χώρα, εκτός από την πρωτεύουσα».

Όταν μετακινείσαι από τη Μόσχα προς την επαρχία, αισθάνεσαι σαν να διασχίζεις σύνορα μεταξύ δύο διαφορετικών κόσμων, η αίσθηση του χώρου αλλάζει, όπως και η αίσθηση του χρόνου. Στις μεγάλες πόλεις ο χώρος είναι κλειστός, περιορίζεται από τα τείχη των κτιρίων, ο χρόνος συρρικνώνεται, δεν είναι πάντα αρκετός. Ο χώρος της επαρχίας φαίνεται να είναι ατελείωτος, απλώνεται προς τον ορίζοντα και ο χρόνος κυλά αργά, σχεδόν από μόνος του.

Στην επαρχία αισθάνεσαι ότι θέλεις να περπατήσεις. Όσο περισσότερος είναι ο χώρος, τόσο περισσότερο μπορούν να περπατήσουν τα πόδια σου. Η κανονική ζωή γίνεται αργή. Κάποιος μπορεί να το βρει βαρετό. Άλλοι μπορούν να βρουν εκεί κάτι που δεν έχει η πρωτεύουσα: την αίσθηση του εδάφους και της φύσης, την απόδραση από τη φασαρία της πόλης.